زبان اشاره کودک

زبان اشاره کودک، استفاده از حرکات نمادینی است که ارتباط کلامی شما را با فرزندتان تقویت می کند. همه انسان ها به طور طبیعی از این حرکات نمادین استفاده می کنند، مثلاً زمانی که کودک شما دست هایش را به طرف بالا می آورد، می فهمید که می خواهد او را در آغوش بگیرید. استفاده از این حرکات نمادین نه فقط کاملاً طبیعی است، بلکه انجام ندادن آنها بسیار دشوار است. مثلاً تصور کنید بدون استفاده از دست های خود می خواهید آدرسی را به کسی نشان دهید! به احتمال زیاد دائماً سرتان را به این طرف و آن طرف حرکت خواهید داد.

استفاده از زبان اشاره برای نوزادان و کودکان نوپا، میزان رفتارهای پرخاشگرانه از قبیل زدن و گاز گرفتن را کاهش می دهد. کودکانی که از علائم استفاده می کنند کم تر از سایر کودکان گریه و کج خلقی می کنند و یا دچار حس درماندگی می شوند. دلیل آن بسیار ساده است. شما هم اگر نتوانید ابتدایی ترین نیاز خود را به تنها کسی که می تواند آن را برآورده کند منتقل کنید، گریه خواهید کرد!

خوب بستگی به این دارد که منظور شما از زود چه باشد. کلمه زود در زمانی که کودک شما سعی می کند به وسیله جیغ زدن، پرت کردن اشیاء یا کوبیدن سرش به دیوار اتاق با شما ارتباط برقرار کند، می تواند بسیار طولانی به نظر برسد.

همان طور که چهار دست و پا رفتن، مانع از راه رفتن کودک نمی شود، یادگیری علائم هم مانع از پیشرفت در زبان آموزی نیست بلکه استفاده از علائم، مهارت های زبان آموزی را تقویت می کند. کودکانی که از علائم استفاده می کنند زودتر و سریع تر از سایر هم سن و سالان خود، حرف زدن و کلمات مختلف را فرا می گیرند، هنگامی که حرف زدن را آغاز می کنند، به طور متوسط از 50 لغت بیش از سایر کودکان استفاده می کنند.

زمانی که شما در برقرار کردن ارتباط با کودک خود از علائم استفاده می کنید، او نه فقط از راه گوش و از طریق صحبت های عادی بلکه از راه بینایی و از طریق حرکت هم پیام دریافت می کند، بنابراین، پیام ها از طریق سه حس به او منتقل می شوند. مغز کودکی که به این طریق و به طور مداوم اطلاعاتی را دریافت می کند، شبکه گسترده تری برای پرداختن به محرک های زبانی تشکیل می دهد، و به این ترتیب زبان را بهتر و سریع تر فرا می گیرد و در دراز مدت بر مسائل مربوط به یادگیری زبان، از جمله یادگیری زبان های خارجی و مهارت های خواندن و نوشتن در آینده موثر خواهد بود.

سه سال نخست زندگی بخصوص سال اول حیاتی ترین سال برای پایه ریزی یادگیری زبان محسوب می شود و آموزش استفاده از علائم به کودکتان به شما کمک می کند تا بتوانید از این فرصت استثنایی حداکثر بهره را ببرید.

زمان مطلوب برای آغاز استفاده از علائم، معمولاً بین شش تا هشت ماهگی است. چون تا پیش از آن گنجایش حافظه دراز مدت کودک آن قدر کم است که نمی تواند علائمی را که می بیند به خاطر بسپارد. نوزادان زیر شش ماه فاقد مهارت ها و هماهنگ سازی لازم میان چشم و دست برای اجرای دقیق علائم هستند. اما با رسیدن به شش ماهگی گنجایش حافظه او هم به سرعت افزایش می یابد. اگر شما بین شش تا هفت ماهگی علامت دادن به او را آغاز کنید به طور منطقی می توانید انتظار داشته باشید که او هم بین هشت تا ده ماهگی به شما علامت بدهد.

آموزش این زبان باید به طور طبیعی در کارهای روزمره شما و زمان بازی کودکتان گنجانده شود و او اصلاً نباید گمان کند که شما می خواهید چیزی (بخصوص) یا اضافه به او یاد بدهید. بین 6 تا 10 کلمه را انتخاب کنید و به تدریج، با مشاهده آمادگی خود و کودکتان به تعداد این کلمات اضافه کنید.

خود را در سطح کودک قرار دهید. کنار کودک روی زمین بنشینید، او را در آغوش بگیرید یا روی پای خود بنشانید. همراه با علائم از حالات مناسبی برای چهره استفاده کنید. 

زبان اشاره کودک (زبان من)    

مونتا براینت    

 انتشارات جیحون