ممکن است با غلت زدن جا به جا شود.
بدون استفاده از چیزی می تواند بنشیند.
به حالت خزیدن در می آید و خود را به عقب و جلو تکان می دهد اما عملاً نمی تواند بخزد.
کاربرد چشم ها
چهره های آشنا را می شناسد.
کاربرد دست ها
ممکن است چیزی را که در دست دارد به دیگران تعارف کند، اما نمی تواند عمداً این کار را بکند (ول کند).
شنیدن و حرف زدن
سیلاب هایی را پشت سر هم تکرار می کند.
برای جلب توجه، فریاد می کشد.
در مقابل صدا کردن نامش، عکس العمل نشان می دهد.
به حرف های بزرگ ترها، حتی اگر طرف خطاب آنها نباشد، علاقه نشان می دهد.
